Dag 7

11 nov

Zes uur de wekker, zeven uur vertrekken. Het begint bijna gewoon te worden. Maar ja wil je wat van India zien dan moeten we toch verder. De reis gaat vandaag naar Jodhpur. Jodhpur wordt ook wel de blauwe stad genoemd. Dit vanwege de blauw geverfde huizen.
Oorspronkelijk waren alleen de huizen van de brahmin kaste blauw geverfd maar later verfden ook lagere kasten hun huizen blauw. Een verklaring voor de blauwe kleur is dat deze termieten weert die de huizen rond het fort aantastten. Maar blauwe verf was ook makkelijk te maken en daardoor goedkoop. De blauwe huizen staan in de oude stad en zijn het mooist te zien vanaf het Mehrangarh Fort.
Vandaag is de afstand ongeveer 270km en de reistijd zal vijf uur zijn. Het wegdek is in het begin van de rit vrij goed, maar het venijn zit in de staart. Onze evenwichtsorganen krijgen het laatste stuk er weer goed van langs. Dat wordt vanavond op bed weer nahobbelen. Rond 1 uur arriveren we bij hotel Devi Bhawan. We hebben dan nog even tijd om op te frisser of te lunchen. Het vertrek richting het fort is om twee uur. Voor de tijd wordt onze medereiziger Jack nog even teruggefloten. Hij heeft in het hotel zijn lunch betaald met een kapot roepiebriefje. Je kan zowel de acceptant als jezelf hiermee in de problemen brengen. Het advies is om dit vodje even bij de bank te gaan wisselen. Dat gaat ie niet doen, maar gaat proberen om dit via een betaling te slijten. We grappen dat hij hier een heeeeeele lange vakantie gaat krijgen (all inclusief) en dat wij zonder dat hij daar iets voor hoeft te betalen in de rest van zijn geldbriefjes ook wel scheurtjes willen maken.
Aangekomen bij het fort kunnen diegene die dat willen een audiotour doen. Ik heb altijd een hollandese tourgide naast me lopen dus die hoef ik niet. Om zo'n audiopakketje te krijgen moet je een borg betalen. Jack ziet hier zijn kans. Hij betaalt de borg en frutselt het vodje tussen de rest van de roepiebriefjes. Wat hij nog niet weet is dat zijn geldpakketje en een deel van zijn reçu in een plastic hoesje wordt bewaard. Bij het terugbrengen van de audio krijgt hij hetzelfde pakketje weer terug. Leuk geprobeerd Jack, maar helaas.
Het fort is groot, mooi en gelegen op een heuvel. Binnenin zijn diverse kamers/paleizen. Bij binnenkomst ga je door zeven poorten. De laatste poort is Loha pol, hier zijn 'sati'-handjes te zien van de vrouwen van Maharaja Man Singh. Zijn vouwen zijn na zijn dood (1843) bij hem op de brandstapel gestapt. Bizar!!!!!!
Na deze bezichtiging gaan we samen met nog vier medelotgenoten naar de oude stad met de Sadar bazaar die gevestigd is rond de klokkentoren. Ik heb het vanaf het ford zien liggen maar hoe komen we daar lopend? We dwalen door straatje en we blijven ons over het Indiase leven verbazen. Je kan zoveel foto's maken als je wilt, maar de indrukken krijg je niet op de gevoelige plaat. De sfeer, de geur (in sommige gevallen de stank), de hectiek, de troep, de vriendelijke mensen. Kortom ' Indiaas live '.
We slenteren door en ik merk dat de stoffige lucht je op de keel slaat. Na wat routeuitleg van de bewoners, komen wij bij onze bestemming aan. Wat weer een drukte!!!!! Maar wat wil je ook met 1 miljoen inwoners. We zoeken even een plek om onze dorst te lessen, en komen uit op een dakterras. Wat een uitzicht over stad en de drukbezochte bazaar. Prachtig prachtig!!!! Terwijl we een Diet Coke nuttigen horen we veel geknal. Het lijkt wel oudejaarsdag. Het is hier Diwalifestival. Tijdens deze dagen wordt de overwinning van het licht op de duisternis (symbool voor het goede op het kwade) gevierd, en duurt vijf dagen. Het vieren van dit feest gaat gepaard met het nuttigen van zoetig eten. Maar in India steekt men daarnaast ook vuurwerk af. Dus vijf dagen knallen.
Samen met Peter en Ria gaan we wat eten in een restaurant dicht bij het hotel. We pakken de kleine vierwieler. Als ik soms zie hoeveel Indiërs er soms in een tuc-tuc zitten, dan moeten vier Hollanders zeker kunnen. Toch is het behelpen maar het lukt. Met een aardige snelheid gaan we door de mensenmassa richting 'On the rocks Garden'.
Dit restaurant heeft een zeer sfeervolle tuin. Hier valt de hectiek van buiten helemaal weg. De bediende heeft ons goed advies gegeven want we hebben heerlijk gegeten. We nemen toch weer een tuc-tuc om terug naar het hotel te gaan. Daar gaan we nog wat lezen, nemen een douche en gaan weer lekker onder de wol.