Japan

Dag 12

Vandaag gaat het een lange dag worden. Ons vertrek is om half 8. Als alles goed gaat staat vandaag het heilige eiland miya-jima en Hiroshima op het programma. Bij vertrek krijgen we de tip om een paraplu of poncho mee te nemen. Door meneer tyfoon die al met volle kracht langs Japan raast zijn de weergoden ons niet zo goed gemutst. Dit windje kan nog even roet in onze rit gooien. Het is daarom nog een verrassing of de wegen begaanbaar blijven en de ferry voor onze overtocht nog vaart.
De rit gaat voorspoedig en we hebben geen enkele oponthoud. Zelfs de zon laat zich nog even van zijn beste kant zien. So fore so good.
Ben is al gekke dingen aan het bedenken als de storm toeslaat. "De Nederlanders Koningapers gaan Japanners in nood redden. Dan komen we op de Japanse tv. We worden dan uitgenodigd bij de keizer. Komen we weer op tv. De keizer geeft onze reddingsactie door aan premier Rutte. Komen we ook nog in de Nederlandse krant en op tv". De leuke fantasie van Ben.
Bij de ferry aankomen begint het te regenen, maar de wind houdt zich nog koest. Wanneer plu's en poncho's tevoorschijn zijn getoverd, begint het nog wat harder te regenen. Deze actie hadden we beter niet kunnen doen. Als we eenmaal op de boot zitten begint het te hozen. De regenwerende attributen zijn tegen deze hoeveelheid regen niet bestand. De lucht is er grijs van. Eenmaal op het eiland kunnen we van alles bezichtigen, maar de weersomstandigheden zorgen ervoor dat wij het eerste de beste restaurantje pakken en wachten tot het droog wordt. In hetzelfde straatje van het restaurant is al een winkeltje die dicht getimmerd is en de zandzakken al voor de deur heeft ivm de tyfoon. Na wat socializen en het eten van een kom lekkere Japanse soep is het regenfront al weer overgewaaid. We besluiten toch maar om het één en ander te gaan bezichtigen ook al is de tijd die ons rest niet zo lang meer voordat de boot weer terug gaat. Dat wordt dus opschieten. We merken als we buiten staan dat de wind wat in kracht is toegenomen. Volgens mij is in plaats van meneer nu baby tyfoon op dit eiland bezig. Wij noemen dat een lekker windje. We maken nog even wat foto's her er der en dan is het weer tijd voor de terugreis. We zien wel dat het water wat meer golfslag heeft, maar nog niet zodanig dat we last krijgen van zeebenen.
We gaan richting Hiroshima. We gaan naar het park van de vrede met aansluitend een bezoek aan het museum. Zeer indrukwekkend. Wat kan een bom van zo'n klein formaat al een grote schade aanrichten. We hebben hier nog voldoende tijd om even door de stad van Hiroshima te wandelen.
Als afsluiting van de dag gaan we nog een Okonomiyaki (Japanse pizza) eten. In de stad lopen we het restaurantje binnen en nemen plaats aan een grote bakplaat, waar twee koks ter plekke een overheerlijke pizza maken. Ik heb geprobeerd om het recept in mijn hoofd op te slaan, maar weet niet of die info er thuis nog in zit. Terwijl we daar heerlijk zitten te smikkelen komen er nog vier locals ons vergezellen. Ik zie de vier naar ons kijken. Wat doen we niet goed? Simon krijgt even instructie hoe hij de eetstokjes vast moet houden, want dat doet ie volgens één van de vier niet goed. We gaan de kunst even bij hun af kijken. Ze eten niet eens met stokjes maar met, wat ik noem, kleine plamuurmessen. Ja zo kunnen wij het ook............
We gaan weer richting bus. De planning is dat we rond 21:30 weer terug zullen zijn in het hotel. In de bus is het rustig ieder heeft de ogen al dicht terwijl ik mijn verhaaltje nog even typ.
Morgen gaan we weer naar een ander hotel. Dit hotel staat in de plaats Kyoto. Maar kijken wat dat gaat worden. Ik laat me verrassen.

Doei