Japan

Dag 11

Vandaag ziet onze dag er een beetje anders uit dan we deze vakantie gewend zijn. Dat zit hem met name in het vervoer. Bijna elke ochtend staat onze bus voor de deur, maar nu niet. We pakken namelijk de trein. Vandaag heeft er zo wie zo iemand een leuke dag. De trein brengt ons naar Soja, waar we fietsen huren om de Kibi-vlakte te verkennen. Jawel WE GAAN FIETSEN. Bij aankomst bij het station in Soja gaan we de verhuurder blij maken. Als we even naar de lengtes van de poppetjes van onze club bekijken hebben we toch wel redelijke fietsen nodig....... en die hebben ze niet. Normaliter staan er wel wat grotere fietsen, maar die staan nu bij een ander station en daar hebben we niets aan. Als de fietsen niet groter zijn, dan maken we ze wel groter. Alle zadels gaan in standje hoog. Het lijkt wel grappig de grote Hollanders op verbouwde fietsen, maar het fietst zullen we maar zeggen. De afstand tussen Soja en het eindpunt Kibitsu-jinja is rond de vijftien kilometer, en dat voor een vakantie. Het is goed weer en de temperatuur is goed als je fietst. Als je van de fiets komt gaan de kraantjes weer open.
De route leidt o.a. door rijstvelden, langs riviertjes en rond grafheuvels. We stoppen als eerste bij een tempel die dicht bij een schooltje staat. Op het schooltje is het speelkwartier. Je hoort de kinderherrie al van afstand. Er is meer interesse voor het schooltje dan de tempel. Wij schieten even wat plaatjes van de kids, maar dat wil de schooljuffer liever niet. Te laat....Er staan bij mij al een paar op de gevoelige plaat. Wat zijn het leuke kindertjes. 1 van de vele die bij het hekwerk het schoolplein staan (wie kijkt er nu naar wie) gaat even met het vingertje door het gaatje van het hek. We krijgen even contact. Daarna trekt ze wat aan mijn vingers. Dit vindt ze blijkbaar wel leuk want ze heeft wel veel lol. Nu gaan we ook even handje klappen. Er zit wel kracht in die kleine Japanse handjes. Met mijn gepijnigde hand zwaai ik ze gedag en ga toch nog even naar de naastgelegen tempel. De foto's zijn weer gemaakt en we stappen weer op de fiets. Hé weer even een lekker windje.
Onze tweede stop is bij een tempel en deze is al vanuit de verte te spotten. We kunnen daar even rondkijken en zonodig wat drinken scoren. Volgens Ben is er binnen de tempel ook een mooie auto te bezichtigen. Een Nissan GTR. Deze luxe auto is van de hoofdmonnik van deze tempel..... Wat doe ik toch verkeerd......
We fietsen weer verder, want we hebben nog 1 stop te gaan. Wanneer we weer een eindje hebben gefietst, komt onze stop iets vroeger dan we hadden verwacht. Iemand in onze club heeft een klapband en we staan midden tussen de rijstvelden. Ben gaat even bellen met de fietsverhuurder. We hebben weer even tijd om te socializen. Ben loopt met de fiets naar de tempel waar we vandaan zijn gekomen om de fiets te ruilen. Het leek of we nog niet zover van de tempel af waren, maar als je dat stuk moet lopen is het toch nog verder dan je denkt. Na ongeveer een uur wachten konden we de tocht weer voortzetten. In dat uur heb ik een poging gedaan om een vrouwtje die op het rijstveld aan het werk was, en ik niets te doen had, een beetje fatsoenlijk op de foto te krijgen........ Ik heb tig pogingen gewaagd, maar helaas het had beter gekund...... Als laatste is er nog een stop bij een andere tempel. Hier is niet al te veel tijd meer over om wat rond te lopen, ivm het vertrek van onze trein. We gaan toch even kijken. Op het plein loopt een gezinnetje waarvan twee kleine meisjes in kimonootjes liepen. Volgens onze clubgenoten was er net een ceremonie geweest. Een soort eerste communie of zoiets. De meisjes zagen er heel schattig uit en ik heb even gevraagd of ik ze op de foto mocht zetten. Mooi plaatje.
We gaan onze tour weer voortzetten. Bij het eindpunt leveren we de fietsen weer in. Terwijl we wachten op de trein landt er nog even een invalide kakkerlak op Simon zijn borst. Het is een joekel, maar mist zijn grote achterpoot. Onderweg zijn er al verschillende dieren gespot, maar dit was wel even uniek. Je zal maar zo'n zwerm van die beesten..............bah moet er niet aan denken.
Op het programma van vandaag staat als laatste nog een bezichtiging van een Japanse tuin. Om daar te komen moeten we nog met de trein een stukje verder. Voor degene die niet naar de tuin wil moet dat stuk ook met de trein mee om vervolgens de trein terug te kunnen pakken naar Kurashiki. Niemand heeft belangstelling voor de tuin. Iedereen wil weer terug.
In Kurashiki is een oud centrum in Japanse stijl. Gister was de groep er al even vluchtig doorheen gelopen.
Simon wilde nog even op het station kijken en ik was nieuwsgierig naar het oude centrum. Iemand uit de groep had vanochtend al gezegd dat we gisteravond iets hadden gemist. Door de toonzetting geloofde ik hem in eerste instantie niet, maar toen ik het oude centrum stond had hij gelijk. Het lijkt wel een beetje op Giethoorn, maar dan op zijn Japans. Prachtig.
Voor het diner stappen we het winkelcentrum in waar de hoogste verdieping in het teken staat van restaurantjes. We hebben er heerlijk gegeten. Op de terugweg scoren we nog even als toetje een ijsje en ontbijtje voor morgen bij 7eleven en gaan dan richting hotel voor een lekkere douche.
Ik vind dat ik al veel over de douche/toilet heb geschreven, maar het blijft me toch steeds weer verbazen. Ik wil het volgende er nog even over kwijt. De douche in dit hotel is ietsje groter dan die in het allereerste hotel. Er zit ook weer een bad in. Je kan er niet languit in liggen maar je moet er in zitten met je knieën omhoog. Ik houd even mijn lichaamslengte (166) aan. Nu is er in het bad een eco sticker geplakt. Op die sticker staat hoeveel water je in de badkuip moet doen bij welk gewicht. Het lichtste gewicht is 40 kilo en dan mag het bad redelijk vol, maar het zwaarste gewicht is 100 kilo en dan mag er maar een klein laagje water in de kuip........ Ik kan mij voorstellen dat iemand van honderd kilo niet in deze kuip past en met dat kleine beetje water ook nog niet eens even lekker kan weken.
Ik snap de Japanse mensen niet zo goed. Wat ik wel weet is dat ik zo lekker ga slapen. We moeten morgen vroeg op en hebben een lange trip voor de boeg.

Oant morgen