Lorne

Bij het binnenkomen bij europcar staat er in de showroom een stoere Audie met open dak te glimmen.........zou dat onze auto zijn?........haha......was ook wel leuk geweest meneer de reis/autoverzorger, maar de super de luxe Toyota Kluger die voor ons klaar staat is ook niet verkeerd. Het is gelukkig een automaat. Links rijden is al een dingetje laat staan ook nog links schakelen..........Mmmmm.
De je.mag.onze.auto.wel.lenen.medewerker vraagt ons of we bekend zijn met een automaat...........Yep..........nou rijden dan maar. Krijgen we niet even uitleg over de auto? Ze denken hier dat alle auto’s met automaat hetzelfde werken. Nou is dat in grote lijnen ook zo, maar aan deze auto zitten veel meer toeters en bellen dan onze eigen vierwieler......nou we zoeken het zelf allemaal wel uit. Links, links, links, links, links links,links. We resetten even onze oude rijrichting.....Voordat we de grote weg op gaan nog even door het zeer drukke Melbourne richting hotel om onze koffers nog te halen. Mocht ons dit zonder kleerscheuren lukken.....dan lukt alles. We verlaten Melbourne....hello highway hier komen de Hollandse rechtsrijders. Nu snappen we het dat mensen die in de buitenwijk van Melbourne wonen veel reistijd kwijt zijn....pfff....wat een auto’s. Het is nog even wennen in onze luxe limo. We horen steeds piepjes .....het blijkt......we rijden te dicht bij de witte rand op de weg.........pfff......de auto is bijna net zo breed als de weg dus veel gepiep.........logisch.... Zolang we rechtdoor rijden is links rijden niet erg.....het afslaan is een ander verhaal.... we geven de richting aan met de ruitenwisser....hahahaha.....dat zal zeker niet de laatste keer zijn. De ruitenwisserhandel en richtingaanwijzer zitten in deze auto aan de verkeerde kant. We kregen van iemand tijdens een tour in Melbourne het advies voor het links rijden.....be focust....nou volgens mij moet dat altijd tijdens het autorijden..........zelfs aan de rechterkant. Ons einddoel is in zicht. Onze slaapplaats staat in Lorne. We kiezen voor een goede nachtrust na zo’n ik.had.de.dag.anders.voorgesteld dag.
Volgende dag: Vandaag staan er o.a de volgende dingen op ons lijstje: de Erskinne falls, 12 apostles, the Grotto en de London Bridge en wat er verder nog op ons pad komt. Onze tommy geeft ons een route aan die we volledig negeren. Het is misschien wel de kortste route, maar niet de mooiste. Bij een infodesk scoren we nog even een plattegrondje en gaan de Great Ocean Road op. Via deze route komen we bij de bovenstaande highlights. Het is een lange trip, maar zeker de moeite waard. Onze einddoel is Warrnambool. We nuttigen nog even een warme hap en gaan op de kamer nog even bijkomen van deze dag. Door het verplaatsen met de big Kruger is het reizen wel wat intensiever dan de afgelopen anderhalve week. We zijn nog steeds een beetje van de leg over het feit dat we Melbourne zo abrupt hebben moeten verlaten. We hebben een beetje ik.loop.een.beetje.achter.de.feiten.aan. gevoel. Hopelijk raken we dat snel kwijt.
Weer een volgende dag: Bij het opstaan en het openen van de gordijnen, staan we in oog met het trieste druilerige weer. Getsie.....bij het uitchecken beloven ze ons voor de volgende dag beter weer.......jaja.......we rijden als eerste richting waterval........haha hoezo waterval......het water valt zo al met bakken uit de lucht, maar dat is een iets minder mooi plaatje. Bij de waterval aangekomen is het al weer wat droger. Daar boven geven ze ons even de kans om een paar kiekjes te maken zonder de plu te hoeven gebruiken, maar dat even is dan ook maar heeeeeeel even. Er staat ook nog een stevige wind, en de temperatuur is rond een graad of acht. Hoezo voorjaar? Tijdens onze rit wisselt de grauwe lucht, die net doet lijken of de wereld vergaat, soms af met een waterig zonnetje. Niet uitnodigend voor een uitstapje. We gaan maar meteen richting hotel. Deze zou zonder tommy moeilijk te vinden zijn geweest. Bij het hotel heb ik een beeld van een hoog gebouw in een city. Dit is anders......het is afgelegen en het bordje receptie verwijst ons naar een huisje. Is dit het.......We zijn wat aan de vroege kant. Drie uur mogen we pas in ons ik.weet.niet.hoe.het.er.gaat.uit.zie.optrekje. We besluiten richting infodesk te gaan om ons te oriënteren op de uitjes hier in deze regio. De infodesk is twintig kilometer verderop. Mmmmm......wat ver....zijn we dan zo ver van de bewoonde wereld vandaan? Nu loopt er maar één weg naar ons doel .........door de bergen....... een andere weg is er niet........Mmmmmm.....daar zijn we niet op ingesteld. De weg wordt steeds smaller en slingerend.......pfff.....en dat met onze Krugerbak....en we hebben ook nog te maken met tegenliggers......pff...tijdens onze autorit hier naar toe waren er bijna geen tegenligger te bekennen. Je kan bij wijze van spreken midden op de weg gaan picknicken zonder dat er iemand last van heeft. Nu kom je op het smalste weggetje in de bergen en dan zijn er allemaal gasten die je tegemoet komen. Dit is wel even een dingetje, waar je zweetklieren van open gaan staan, maar we doen het rustig aan. Aan de rijstijl van verschillende automobilisten kunnen we zien of het toeristen zijn. Die zijn deze weggetjes ook niet gewent. Pfff.....we zijn beneden. We gaan wat boodschappen scoren en de infodesk bezoeken. Wat is het koud buiten en het blijft wat druilerig. Het is rond drie uur en we gaan maar weer richting hotel ......en..........moeten weer die berg over. De terugweg lijkt al iets makkelijker te gaan......haha........dat willen we graag geloven. In ons hotelkamer aangekomen staat de kachel lekker aan......... heerlijk. Even opwarmen......bizar....We gaan even lekker filmpje kijken, muziekje luisteren en even kijken wat we voor de volgende dag op onze to do lijst zetten. Alles wat leuk is is helaas te zien op die leuke berg.........Mmmmmmm.....Dus wat gaan we morgen weer doen.......
De volgende dag: rond zes uur worden we gewekt door een hard timmer geluid. Dit geluid blijft een tijdje aanhouden. Wie of wat durft het aan om ons zo vroeg te wekken. Geen idee... Bij het ontbijt vragen we even heel voorzichtig de eigenaresse. Tenminste we denken dat dit de eigenaresse is. Niet dat we haar er van verdenken hoor..........Het blijkt dat er een emoe in de buurt is die zijn spiegelbeeld in het raam ziet en daar op timmert. Doet hij/zij het omdat hij/zij zich wel of niet mooi vindt........dat zullen we nooit weten. Het weer is vandaag aanzienlijk beter. De zon schijnt en de temperatuur is wat aangenamer. Twaalf graden. De zon heeft aardig kracht waardoor de gevoelstemperatuur wat hoger is. Na het ontbijt begint weer ons bergavontuur. Ondanks dat de weg niet breder is geworden en onze auto niet smaller gaat het ons toch wat beter af. We moeten wat vaker de berg op en af. Gaan we het misschien nog leuk vinden. De dagindeling bestaat uit korte wandelroutes met aan het eind daarvan mooie vergezichten of mooie watervallen. Na deze prachtige dag gaat de terugweg weer over die vervelende bult....In het hotel eten we wat.....en de dag is al weer voorbij. Zo snel ik dit type.........zo snel gaan die dagen hier ook echt voorbij.......pfff........
De we gaan weer een dag verder: we pakken weer in en zwaaien het knusse familie hotelletje waar max 10 gasten kunnen logeren vaarwel. We hebben er twee nachten een goed onderkomen gehad. Onze route gaat via Mt Gambier naar Robe. In mt Gambier bezoeken we nog de vulkaankrater Blue Lake en de Sinkhole. We hebben voor deze dag al heel wat kilometers op de teller staan en houden het weer even voor gezien. Morgen staat er ook een lange rit naar Adelaide op het programma om vervolgens de boot te nemen voor de trip naar kangoeroe eiland. Bye bye vaste land tot over vier dagen.