Rondreis Ethiopie

Dag 7 Ethiopië reis

Kwart voor vijf gaat de wekker....half zes eten.....zes uur vertrekken....Mmmm.......dit stond niet in de reisbeschrijving.
Voor het ontbijt moeten we even een eindje lopen. Ons onderkomen is niet zo handig ingedeeld. Receptie/kamers en restaurant liggen nog al een eindje uit elkaar. We gaan met onze zaklamp aan.....het is nog donker zo vroeg.......op weg naar onze broodjes, want er is weinig licht op de route.
Vandaag bezoeken we de Daasanach people. Het is ongeveer 70 kilometer van ons hotel.....nu zijn de kilometers hier wel anders dan die bij ons. Ondertussen stoppen we nog voor een mooie zonsopgang. Nu we toch zo vroeg onderweg zijn....kunnen we dat ook net zo goed even vastleggen. Tussendoor heeft onze reisleidster nog gekke ideetjes voor een paar leuke kiekjes.......onze creabea.
Bijna aan het eind van route moeten we ons nog even melden bij het plaatselijke immigratiekantoor om onze paspoorten te laten zien. Het kantoormannetje heeft op een a4tje mooie lijntjes getekend waartussen hij alle info die op onze paspoorten staan netjes noteert. Zal voor hem wel wat lastig zijn die lekkere Hollandse namen. Bij Teernstra begon hij al wat langzamer te schrijven....haha.... en hij schreef al niet zo snel......staan er nog 12 personen in de rij.....dat kan nog wel even duren. Wat nu uiteindelijk de noodzaak was van deze registratie weet ik nog steeds niet, maar volgens mij hadden we net zo goed door kunnen rijden.....maar ja wat moet dat moet.
Voor we bij de stam aankomen moeten we eerst een riviertje over. Er liggen voor ons drie bootjes klaar, waarvan twee gemaakt zijn van een boomstam. Zo'n boot maken ze in een tijdsbestek van een maand. Ik pak één van de twee om effe te testen of het deze rivier bestendig is. We varen een hele andere kant op dan de bedoeling is. Het was toch een kwestie van de rivier oversteken????? We blijven heel dicht bij de kant varen en steken niet over. Misschien hoort dit bij de excursie......we laten ons verrassen..........nu snap ik wat de bedoeling is. We varen eerst een stukje omhoog en waneer we hoog genoeg zitten laten we onze bootje/boomstammen met de stroming mee voeren naar beneden om met tussentijds peddelen van onze schippersman(nen) naar de overkant te komen...... Leuke ervaring zo....
Het advies is om eerst een rondleiding te krijgen, zonder een fototoestel te laten zien. Dit om eerst de rust binnen de stam te bewaren.......anders zien ze de bir tekens al in de ogen. Onze reisleidster probeert of we één bedrag af kunnen spreken om ongelimiteerd foto's te kunnen maken..........anders krijg je de hele tijd weer foto....foto....ze bedoelen dan money....money.
Voor beide partijen misschien prettiger en relaxter. De onderhandeling is geslaagd.....super. Nadat we aan wal zijn gekomen moeten we nog even een stukje lopen naar het dorpje. Hier heb je in no time bijna aan elke vinger een kindje hangen. Nou heb ik wel de leukste en liefste kleinkinderen van de hele wereld, maar dit zijn ook hele schattige kleine kindjes hoor!!!!
In het dorpje aangekomen.........ja wat zal ik zeggen.....of zal ik maar niets zeggen......hier zijn geen woorden voor.....of misschien wel...arm...arm en nog eens arm...en zeker bijzonder. De leefomstandigheden zijn met geen pen te beschrijven. We krijgen uitleg over de rituelen en bezigheden van deze mensen. Terwijl we tijdens de uitleg van onze gids alles zitten te observeren, zien we een groepje dames een spel spelen. Eén van de dames geeft tijdens dit kansspel haar kind aan de borst. De spanning van het spel blijkt toch meer de overhand te hebben dan de al bijna peuter die nog behoefte heeft aan moeders borst. Na onze rondleiding kunnen we hier heel relaxt rondlopen en de bijzondere situatie op de gevoelige plaat zetten.....onze deal werkt wel. Tussentijds wordt er nog even wat verkoopwaar aan de man gebracht. Blijkbaar vonden ze het wel plezierig dat wij er waren want tot slot wordt ook hier een dansje voor ons opgedragen. De temperatuur is ondertussen al aardig aan het stijgen........voor hun begrippen is het hier nu aan de frisse kant......pffff......ik vind de temperatuur al hoog genoeg. Nu begrijp ik waarom we zo vroeg moesten vertrekken. Op het heetst van de dag is dit voor ons niet te doen. Op weg naar onze bootjes huppel ik samen met een klein jochie al fluitend naar ons oversteek punt. We zwaaien nog even en varen op dezelfde manier de rivier weer over als de heenreis. Bij aankomst staat er koffie en thee klaar. Hier waag ik me maar niet aan.....ik weet niet of dit Nederlandse maag bestendig is.....
In deze regio zijn bijna geen hotels en restaurants, vandaar dat we maar weer richting thuisbasis gaan om onze lunch te nuttigen.
Hierna hebben we even lekker de tijd om te relaxen......het is nog te warm voor ons tweede uitje.
Ohhhh........wat heerlijk om even in de de ruststand te staan na zo'n vroeg vertrek.
Om vier uur s'middags gaan we richting het hamar dorp. Kijken of ze beter gestemd zijn dan gister op de markt. Voordat de lenzen op scherp staan krijgen we ook hier weer even een korte intro en mogen we even in een hut kijken.........dit hutje heeft nog wel twee verdiepingen.......pff........klein en warm. In het hutje zit een meisje vanuit een andere stam die net getrouwd is met een hamarman. Voordat ze net getrouwd is kijkt ze niet zo vrolijk.
Voordat we foto's kunnen maken gaat Eveline kijken of de deal van vanochtend hier ook werkt. We zien dat dit verzoek even in de groep wordt gegooid. De deal is rond. Bij het hamarvolk hangt niet een ontspannen sfeer. Bij het maken van de foto's merk je toch ondanks de deal, dat ze hier niet blij mee zijn. Ik loop wat rond en zie een vrouw die haar kindje aan het wassen is.............ze neemt een slok water en spuugt dat met een grote kracht over het jochie heen.......een natuurlijke douche zullen we maar zeggen........zeer bijzonder om te zien
De hamar vrouwen besteden veel tijd aan hun haar. Het haar wordt ingesmeerd met boter en rode klei, en ze draaien er kleine vlechtjes van. Met dit tafereel zijn ook nu twee vrouwen bezig.
Ik zie dat de meeste matties van onze groep na het maken van foto's lopend terug gaan. De afstand naar hotel is niet zo groot, maar ik vind het er te warm voor en neem de auto terug. Voordat we instappen zie ik nog twee dames aankomen met wat marktwaar op de rug en maak er nog snel even een foto van........yes een spontane foto. Dit wordt mij helaas niet in dank afgenomen. Op hoge poten komen ze op mij af en dwingen mij om elk 5 bir te geven. Zij zijn helaas niet op de hoogte van onze deal......hadden jullie maar eerder thuis moeten zijn dames........en komen zich even bij mij uit tieren. Nu hebben de Ethiopiërs al veel volume in hun stem, maar als ze boos zijn gaat de volumeknop nog hoger. Ik laat zien dat ik de foto delete.....deze meiden hoeven wat mij betreft niet meer op mijn foto te staan......ook daar nemen ze geen genoegen mee. Ik verwijs ze naar onze guide die deze rondleiding organiseert en stap in de auto. Ook nu blijven ze door het autoraampje schreeuwen. Snel.......rijden........op naar het hotel.....rust......of wat onze chauffeur Danny zou zeggen.......opzouten
Pffff.........Moeilijk volkje hoor........
Kijken wat ons morgen gaat brengen.