Japan

Dag 7

Rond een uur of half zeven ben ik wakker. Zo te horen regent het pijpenstelen. Ik heb niet onaardig geslapen in mijn zelfgemaakte, ik noem het maar een grondspring. Mijn rug en ik vinden zo'n bed voor een keertje nog niet zo erg, maar niet te vaak. Wij dachten dat we om 8 uur weer zouden vertrekken maar dat bleek een half uurtje later te zijn, dus kunnen we nog even rustig aan doen. We hoeven voor ons ontbijt niet naar supermarkt, want het is hier half pension. Deze wordt geserveerd op de zelfde plek als bij het gourmet. Dus weer laag bij de grond. Gelukkig stonden de mini stoeltjes ( een zitje met korte stoelpootjes) er nog van gisteravond. We hadden de keus of een kussen of een stoeltje. Daar hoefde ik niet lang over na te denken.
Ons ontbijt bestaat uit soep, rijst, groente en nog wat andere goedjes. Volgens mij eten wij met het diner brood. Tijdens het ontbijt zien we de regen met bakken uit de lucht komen. Dat gaat nog wat worden.
Onze bagage brengen we naar een andere uitgang. De bus kan hier wat dichterbij parkeren. Als we van de hoofdingang naar de bus hadden moeten lopen, dan was alles doorweekt geweest. Het personeel loopt ook al met pluus om de koffers en ons droog in de bus te krijgen. We moeten even om meneer Tanaka (de buschauffeur) lachen. Hij heeft een kaal geschoren hoofd, maar hij doet er even een handdoekje om heen. Het ontgaat ons even wat het doel daar van is. Als hij denkt dat hij met dat doekje op zijn hoofd droog blijft dan heeft hij het mis.
We hebben 3 stops vandaag:
-Een dorpje in Kurokawa
-De Kokonoe yume bridge
-Een bezoek aan de umi no jigoku
Op het programma stond ook nog met de kabelbaan naar de krater, maar door de uitstoot van gas is de kratermond en omgeving momenteel niet te bereiken.
Het dorpje waar we naar toe gaan ligt diep verscholen in de bergen en is daardoor niet zo bekend. De rit naar dorpje is regenachtig en triest. Japan is een groot land, maar met zoveel bewolking wordt ons uitzicht zo beperkt, waardoor Japan op dit moment maar heel klein lijkt. Aan de lucht te zien zal dit ook niet snel veranderen. Volgens Ben moet bij helder weer dit een bijzonder mooie route zijn maar daar is nu niets van te zien. Aangekomen bij het dorpje regent het nog steeds behoorlijk. Gelukkig liggen er paraplus in de bus. Wat even vervelend is dat met een paraplu in de hand je lastig foto's kan maken. Naarmate we daar rondlopen lijkt het water in het wolkendek wat op te raken. Om het laatste gespetter te ontlopen gaan we even een klein gezellig bakkerijtje binnen en nemen we een lekker broodje. Het is droog en de lucht begint iets op te lichten. Gelukkig. We sneupen nog even in een paar andere leuke winkeltjes en gaan weer richting bus.
Het is nog steeds droog als we naar de Kokonoe yume bridge rijden.
Deze 390 meter lange en 1,5 meter brede hangbrug ligt niet ver van de vulkaan en overspant op een hoogte van 173 meter de kloof Narukogawa.
Volgens Ben zou deze brug voelbaar bewegen. Nou dat zullen we dan wel zien of beter gezegd voelen. Er is op de plek bij de brug gelegenheid om te lunchen, maar wij teren nog voor een deel op het broodje van de warme bakker uit Kurokawa. We nemen geen grote lunch maar nog even een kleine versnapering om de rest van de dag goed door te komen. Als we richting de brug kijken zit deze half in de bewolking en we vermoeden dat het mooie uitzicht wat je hier normaliter hebt er nu niet zal zijn. We twijfelen zullen we of zullen we niet, maar trekken dan toch de stoute schoenen aan. Blij dat we het gedaan hebben. Wanneer we de brug oplopen lijkt de bewolking daar in vlagen elkaar af te wisselen en dat levert prachtige plaatjes op. Ik heb veel foto's hier gemaakt en elke foto is weer anders. Aan het eind van de brug blijven we nog even staan. Tot onze verbazing komt de zon ook nog even tevoorschijn. Nu is het uitzicht echt prachtig.
We gaan richting Beppu en voordat we instappen begint het weer wat te motten. Wat een vreemd weer hier. Dat noemen ze hier herfst. Ik noem het van alles wat.
In Beppu gaan we richting umi-no-jigoku. De rotte eieren geur is in dit park iets minder heftig aanwezig dan bij de bronnen eerder deze week.
De warmwaterbronnen worden veroorzaakt door de vele fumarolen. Furmarolen zijn openingen in de aardkorst die vaak in de buurt liggen van vulkanen of vulkanisch actief gebied. De temperatuur van de stoom is behoorlijk heet. Er wordt niet voor niets via bordjes gewaarschuwd om niet je hand er boven te houden, om verbranding te voorkomen.
Het is rond half 4 en we gaan richting hotel. We krijgen volgens Ben een mooie grote kamer met of zonder douche, maar wel met het zelfde ritueel als gister. We liggen weer op een grondspring. We gaan het straks nog leuk vinden ook. Het verzoek is om niet de bedden zelf te creëren. Het personeel van het hotel gaat dit voor ons doen. Dat betekent denk ik 1 matje met 1 dekbed krijg. We zullen zien.
Ben heeft niets teveel gezegd. De kamer is groot en ziet er prachtig uit. Een echt Japanse kamer, met douche en uitzicht op zee (de plaats Beppu ligt aan de kust). We nemen plaats op de lekkere gewone stoelen en genieten even van het uitzicht en de mooie kamer. Ik zou zeggen tot over twee weken dan maar en we nemen de grondspring op de koop toe.
We gaan nog even een warme hap scoren in het winkelcentrum. Waar we in Japan nog wel eens moeite mee hebben is de menukaart. De foto op de kaart laat moeilijk zien wat je krijgt. Ik heb iets gezien wat mij in eerste instantie we lekker lijkt, maar voordat ik dat bestel wil ik eerst even weten wat het is. Het lijkt wel kip, maar ik ga het even vragen. Het is wel lastig dat ze hier niet zo goed engels spreken/verstaan, maar ik ga een poging wagen. Is this chicken? De ober kijkt wat bedenkelijk en ik wijs naar de foto en vraag ... chicken? Het kwartje valt en knikt bevestigend. Bestellen maar!!!!!! Als hij terug komt met het gerecht, blijkt het niet de kip te zijn, maar het ei. Ik krijg een omelet met daarin rijst met nog wat andere lekkere goedjes. Het smaakt prima. Meneer de ober ik reken het helemaal goed.
Na het diner hamsteren we het ontbijt voor morgen al vast bij elkaar. 7eleven is weer blij met ons.
Wanneer we terug komen zijn de kamermeisjes al geweest en ja hoor 1 matje en 1 dekbed. Nou dat doen we wel weer even anders. We hebben de kast weer leeg gehaald en er is weer een lekkere grondspring gemaakt.

Welterusten.